Depressie is als een tweede "wezen", of liever, twee "wezens" die tegenover elkaar staan, los van mij, maar ze "bewonen" me, ze consumeren me. Het is moeilijk om een mengeling van gevoelens en emoties onder woorden te brengen... Het is als een erosieproces, waarbij de wind op de rotsen slaat; je merkt het niet, maar de rots erodeert. Dus ik begrijp hoe depressie is ontstaan en hoe ik er nu aan toe ben.
Ik zie het niet langer als een ziekte, maar als iets dat aandacht, reflectie en dagelijks werk nodig heeft om met een aantal factoren (sommige extern) om te kunnen gaan, het te begrijpen en ernaar te handelen. Als er medicatie nodig is in gevallen waar therapie niet voldoende is, dan is dat de oplossing die van toepassing is; dat was mijn geval.
Als ik spreek, zal dat altijd vanuit mijn perspectief zijn - iedereen heeft zijn eigen diagnose. Ik weet niet hoe het voor anderen was, maar in mijn geval denk ik dat de eerste tekenen van depressie, door een vergelijking van gevoelens (gemoedstoestand), in 2008/09 verschenen. Ik besteedde echter geen aandacht aan de symptomen; ik stopte met mijn studie en vluchtte naar de veiligste plek: het huis van mijn ouders. Ik ging werken en het leven ging door. Jarenlang manifesteerde het zich niet, tot de opsluitingen.
Het vergt diepe reflectie om te begrijpen wanneer het allemaal begon, in ieder geval om te proberen het "breekpunt" te begrijpen. Maar het is belangrijk om terug te keren naar die plek, om het op de een of andere manier te begrijpen en er vrede mee te hebben. Therapie is belangrijk, of het nu individuele therapie of relatietherapie is, omdat het helpt om dingen buiten onszelf te plaatsen, om beetje bij beetje te proberen loutering te brengen.
Het is mogelijk om te behandelen, te herstellen en "terug te keren" naar een normaal gevoel, of een nieuwe omstandigheid te vinden die ons tevreden stelt, gevonden, met een gevoel van verbondenheid met onze omgeving. Ik weet niet wat geluk is, maar ik weet wel wat gelukkige momenten zijn. Deze gebeuren niet toevallig; er zal altijd een bepaalde mate van verantwoordelijkheid en overgave/onderzoek van onze kant aan te pas komen.
Dit project werd gedeeld op Instagram van 27 mei 2021 tot 21 juni 2023.
Als je zover hebt gelezen, bedankt voor je geduld. Proost! |
